عمريست دلم چون صيد در بند شده / اي دوست مگر قيمت دل چند شده ؟ / سنگين شده سايه ات ، کجايي / نکند ، يارانه ي عشق هم هدفمند شده ؟
.

.

.
سخت است وقتي از بغض ، گلو درد ميگيري و همه ميگويند لباس گرم بپوش .
.

.

.
سري را که درد نميکند دست مال نميبندند ، اما سر من درد ميکند براي دستي که مال تو باشد .
.

.

.
مشکل از تو نبود ، از من بود ، با کسي حرف ميزدم که سمعک هايش را پيش ديگري جا گذاشته بود .
.

.

.
 مي توان از آب و از نان ، و از جان خود حتي گذشت / ممکن اما نيست مجنون بود و از ليلا گذشت / عاشقان را جامه اي پوشيدني جر چشم نيست / يا ز خير عشق يا ميبايد از دنيا گذشت .
.

.

.
همين که ياد ما هستي دمت گرم / همين که مرهم دردي دمت گرم / در اين دنيا که مردم بي وفايند / همين که با وفا هستي دمت گرم .
.

.

.
تو را چون آب دريا دوست دارم / به قدر خواب و رويا دوست دارم / سرکاري ! همه اينها دروغه / تو را من بيش از اينها دوست دارم .

.

.

.

دروغگو ، تو مگه نگفته بودي ستاره ي من فقط تويي ؟

حالا ميبينم اون بالا داري باعث درخشيدن بقيه ي ستاره ها هم ميشي !

.

.

شاخه گلت سالها بود در ميان دفترت خوابيده بود ، بي اجازت امروز بيدارش کردم !

.

.

در خلوت من نگاه سبزت جاريست! اين قست بي تو بودنم اجباريست

.

.

سرماي نبودنت بدتر از سرماي زمستان است ، به لرزه انداخته چهار ستون دلم را .
.

.

.
خوشبختي من پيدا کردن "تو" از ميان اين همه ضمير بود .
.

.

.
دوست داشتنت معادله ايست که نفسهايم را اثبات ميکند .

.

.

.
تو با آواز خود شب را شکستي / ولي من بي دريچه مانده ام باز

 هواي پر زدن هايم کجا رفت ؟ /  ز ياران باز هم جا مانده ام باز . . .
 

همنفسم سهم دلم بي کسيه

تنهايي پر از غم و حسرت و دلواپسيه

بي تو اين زنده بودن زندگي محسوب نميشه

زخم رو قلب شکسته ام تا ابد خوب نميشه

.

.

.

اينجا زمين است، زمين گرد است

تويي که مرا دور زدي!

فردا به خودم خواهي رسيد

حال و روزت ديدنيست

.

.

.

دل نزد توست گر چه دوري ز برم

جوياي توام اگر نپرسي خبرم

خالي نشود خيالت از چشم ترم

در قلب مني اگر چه جايي دگرم

.

.

.

هر روز نبودنت را بر ديوار خط کشيدم

ببين اين ديوار لامروت ديگر جايي براي خط زدن ندارد

خوش به حال تو که خودت را راحت کردي

يک خط کشيدي تنها ، آن هم روي من . . .

.

.

.

تو کي هستي که همه فکر و خيالم شده تو

تو شدي زندگي من ، همه يادم شده تو

ياد تو در خاطراتم وقتي پيدا مي شود

مي رود دنيا ز يادم چون که يادم شده تو
 

هر دم به بهانه اي تو را ياد کنم / افسرده دلم به ياد تو شاد کنم / بي تو دل من چو کلبه اي خاموش است / با ياد تو اين خرابه آباد کنم .
.

.

.
فال حافظ زدنت از پي دلتنگي کيست ؟ / من که هر لحظه به ياد تو و دلتنگ تو ام / هر ستاره يه نشان از غم و دلتنگي من / آسمان را بفرستم که بداني همه جا ياد تو ام ؟
.

.

.
آرزو داشتم قطره اشکي بودم که در کنار چشمت متولد ميشدم ، بر روي گونه ات مي غلطيدم و در کنار قلبت مي مردم .
.

.

.
نباشي ، دلم که هيچ ، دنيا هم تنگ ميشود !
.

.

.
دوست داشتن از عشق برتر است و من هرگز خود را تا بلندترين قله ي عشق هاي بلند پايين نخواهم آورد . (دکتر شريعتي)
.

.

.
نميدانم هم اکنون کجا مشغول لبخندي ، فقط يک آرزو دارم : که در دنياي شيرينت ، ميان قلب تو با غم نباشد هيچ پيوندي .
.

.

.
تقصير خودمونه ، بعضي ها عددي نبودند و ما آنها را به "توان" رسانديم !
.

.

.
عشق انسان را داغ ميکند و دوست داشتن انسان را پخته ، هر داغي يک روز سرد ميشود ولي هيچ پخته اي ديگر خام نميشود .
.

.

.
آرزوهايم زير انبوهي از خاکستر هنوز نفس ميکشند ، هنوز شعله ورند ، نسيم مهرباني تو کي مي وزد ؟
.

.

.
آهاي ! کافه چي ، ميزهايت را تک نفره کن ، نمي بيني ؟ همه تنهاييم !

.

.

.

در کجا رسم بر اين است که عاشق نشوي ؟ / باغبان باشي و دلتنگ شقايق نشوي ؟
.

.

.
طب مدرن ، طب سنتي ، طب سوزني ، همه را امتحان کرده ام ، درد بي درمان است درد دوريت !
.

.

.
جاي خالي نبودنت مي کوبد بر دلم ، اگر نيايي همين روزها ويرانه مي شوم !
.

.

.
کفرم را که در مي آوري ، ايمانم به عشق بيشتر ميشود !
.

.

.
عشق يعني : به سادگي دست کسي را مي گيري و به سختي هرگز رهايش نمي کني !
.

تا تو هستي که دستانم را بگيري،
آرزو ميکنم هر روز زمين بخورم!
کاش تابستانها هم برفي بود !

.
.
.

اين روزها هواي مرا نداري ،
خفه نميشوي ؟ بي هواي من !
.
.
.
سفري به دور دنياست ،
وقتي دستانم تا انتها ، رويت را نوازش مي کنند . . .
.
.
.
بعد از گرفتن دست هايت،
تمام دنيا را لمس خواهم کرد تا عشق به همه سرايت کند ...!
.
.
.
بهانه هاي دنيا تو را از يادم نخواهد برد ،
من تو را در قلبم دارم نه در دنيا
.
.
.
نفست باران است
دل من تشنه ي باريدن ابر  ,
دل بي چتر مرا مهمان کن !
.
.
.
طلوع کن از سرزمين روياهايم اي ستاره ي شب هاي تاريکم !
آسمان دلم را منتظر مگذار
.

.

.
نزديکي در فاصله نيست ، در انديشه است و تو اکنون مهمان انديشه ي مني .
.

.

.
انتهاي دريا را برکه ها نمي فهمند ، ببخش اگر گاهي گم ميکنم نشاني ات را .
.

.

.
نميپرسي تو حالي از دل غمگين و بيمارم / ولي من هر کجا باشم ، خيالت را به سر دارم .
.

.

.
تحقيرت هم کنم کافي نيست ، تفريقت ميکنم از تمام زندگي ام .
.

.

.
دل قصر عاطفه است ، اگر مهر خوبان زينتش نباشد ويرانه اي است ، تاريک .
.

.

.
به آسمان نرسد هرکه خاک پاي تو نيست / فرو رود به زمين دلي که به ياد تو نيست .
.

.

.
پايان سريال دروغ هايت بود آخرين لبخندت ، و چه ساده بودم من که تا تيتراژ پاياني به پاي تو نشستم

وسعت ياد کردن هميشه گفتنى نيست پس به وسعت ناگفته ها به يادتم…

.

.

.

خوشبختي من پيدا کردن “تو” از ميان اين همه ضمير بود .

.

.

.

سرماي نبودنت بدتر از سرماي زمستان است ، به لرزه انداخته چهار ستون دلم را .

.

.

.

در خلوت من نگاه سبزت جاريست/ اين قسمت بي تو بودنم اجباريست

.

.

.

وقت رفتن مرا به خدا نسپارد..نميدانم خدا را فراموش کرده بود يا مرا ؟

.

.

.
در اغوشم که ميگيري انقدر ارام ميشوم که يادم ميره بايد نفس بکشم

.

.

.

اي دل نگفتمت مرو از راه عاشقي رفتي؟ بسوز که اين همه آتش سزاي توست

.

.
 

به نام آنکه اگر حکم کند همه محکوميم .
به نام آنکه دوري را تلخ آفريد تا لحظه ديدار شيرين شود .

به نام خداوندي که عاشق بود تا خالق شد .

آنگاه که دوست داري همواره کسي به يادت باشد به ياد من باش که هميشه به ياد توام ( ازطرف  بهترين دوست  شما  خدا/ سوره بقره ، آيه 152 )

براي گناه کردن جايي برو که خدا نباشد .

smsعاشقانه

امروز کسي محرم اسرار کسي نيست/ من تجربه کردم که کسي يار کسي نيست .

زندگي عشق است ، عشق افسانه نيست/ آنکه عشق را آفريد ديوانه نيست

عشق آن نيست که کنارش باشي/ عشق آن است که به يادش باشي .

هميشه غمگين ترين و رنج آورترين لحظات زندگي آدم توسط همان کسي ساخته ميشود که شيرين ترين و به ياد ماندني ترين لحظات را براي آدم ساخته است .

آرزو کردن مهم نيست ، بلکه آرزو را جستجو کردن مهم است

چقدر سخته که گل آرزوهات رو توي باغ يکي ديگه ببيني و هزار بار توي خودت بشکني و آروم زير لب بگي : «گل من باغچه نو مبارک».

عشق کنار هم ايستادن زير باران نيست،عشق آن است که يکي براي ديگري چتر شود و ديگري هرگز نفهمد که چرا خيس نشد!

عميق ترين درد زندگي مردن نيست ، بلکه نداشتن کسي است که الفباي دوست داشتن را برايت تکرار کند و تو از او رسم محبت بياموزي

زندگي زيباست ، زشتيهاي آن تقصير ماست ، زندگي آب رواني است روان ميگذرد ، آنچه تقدير من و توست همان ميگذرد .

هيچ وقت توي دنيا آرزو نکن جاي کسي باشي ، اگه آرزوت برآورده بشه جاي خودت توي دنيا خاليه !.

زندگي مثل يه پل قديميه!

به اين فكر نكن كه اگه تنها ازش بگذري ديرتر خراب ميشه،

به اين فكر كن اگه افتادي يكي باشه دستتو بگيره

براي داشتن چيزي که تا به حال نداشتي ، کسي باش که تا به حال نبودي

اکثر ما نه به خاطر يافتن فردي کامل ، بلکه به خاطر کامل ديدن

يک فرد نا کامل عاشق ميشويم

خوشا به حال قلبم چون از تو جان گرفته / نبض وجودم از تو خط امان گرفته / خوشا به حال جانم که مرگ او غم توست / براي وصف رويت قلب زبان گرفته .

وقتي دير رسيدم و با ديگري ديدمت ، فهميدم که گاهي هرگز نرسيدن بهتر از دير رسيدن است

مرداب از رود پرسيد : چه کرده اي که اين چنين زلالي ؟ رود گفت : گذشتم

دلم از نبودنت پر است ، آنقدر که اضافه اش از چشمانم ميچکد

بيچاره عروسک دلش ميخواست زارزار بگريد ، اما خنده را بر لبانش دوخته بودند

تا تويي در خاطرم ، با ديگران بيگانه ام / با خيالت همنشينم ، گوشه اي زنداني ام .

صبر کن ، برگرد ، چمدان هايمان اشتباه شده است ، دلم را به جاي خاطراتت بردي

کاش ميدانستي که جهانم بي تو "الف" ندارد